Azınlı Bir Katilin, Yüzünden akan Ter parçacıkları gibidir, senin gözlerine bakarken, hissettiğim sevgi’m!

Sen ßeni ßüyüttün. Sevgini Verdin, Sevgimi aldın, Sevgimle birlikte her şeyimi aldığını bilmeden…
Gidiyorum demiştin. Neden gidersen, hala anlamış değilim. Bişeylermi Yolunda gitmedi Desem bile Koymuştun bir Kere Kafana.
Çok kolaydı dimi, Bir hırsız gibi gelip, Sessizce… Ansız… Bir o kadar Uzun… Ben Daha doyamamıştım ki sana, Sana alışmaya çalışırken, Şimdi yokluğuna Alışmak Zorunda Bıraktın beni. Neden, Diyebilsem Sana. Ne yaptım yada ne yapmamalıydım diyebilseydim sana, elin elimde, gözlerimiz ise aynı ufuktaydı, belki de.

Gelişin gibi Gidişinde Ani oldu.
Doyamamak, Doymamak tı galiba.
Sevgi, özlem, Hasretti Bizim ki.
Ne Var ki Yoksun artık.

Gittin, Gitmelimiydin, gitmen mi gerekiyordu, niye benden gidiyordun, niye bensiz gidiyordun. Bilmiyorum Hiçbir şey. Sadece ßitti, Gidiyorum Diyebildin.
Ardında Neler bırakabilirdin Sence. Geçip Geçiştir Bir kalp’ mi, Yoksa, Yoksa… Yoksa, Sevmemişmiydin. O güveni verememişmiydim sana, O sıcaklığı İletememişmiydim Sana, Ne Anlatabildin, Nede anlayabildim.

İçimde Fırtınalar Kopsa Ne fayda Artık, Gül bahçelerine Benzettiğim, Hayallerimi onla birleştirdiğim, onsuz hayalim olmayan, Hayalimin Onsuz anlamı olmayan Sen.. Yoktun ki. Hiçte olmayacaksın galiba. Dönsen, Yine ßurdayım Desen. Yine Sendeyim Hadi Sar beni Desen, Aptalca Bir düşünceydi Kendimi tutamadım Desen.

Şimdi Gönlümün Kapısını Kapattım Herkese.
Artık Sevsen de Boş, Sevmesen de.
Artık Dönsen de Boş, Dönmesen de.


Gitmek İçin, Bir daha Gelme Yüreğime.
Vakit Tamam Artık, Kaldırmaz Bu Bünye.